Hands of Mercy: January 2016

Many of you can ask – but why Sderot? What makes this town so special and why does a 'rich' country like Israel needs extra social help?

Wielu z Was może się zastanawiać – właściwie to dlaczego Sderot? Co czyni to miejsce tak wyjątkowym i dlaczego 'bogate' państwo jakim jest Izrael, potrzebuje dodatkowej pomocy społecznej?

Let me begin with a personal experience. Many people whom I met during my travels as well as my friends of different creeds and ethnicity, ask me these questions. When my answer is that I work for a humanitarian aid and relief organization next to Gaza, most strangers think that I help only Palestinians. What is surprising for many is that they are not the only ones who need extra support.
Sde'rot is the new city on the map of Israel (1951) in the Negev desert located about one kilometer from the Gaza strip. Prior to the early fifties, this area belonged to the Arabs who had been forced to settle in Gaza. After that, the immigration of Kurdish and Persian Jews to this place began. It is truly impressive how these people changed the desert into a land replete with blooming flowers and trees. During its sixty year history, Sderot absorbed immigrants from North Africa, Morocco and since the nineties, from the post Soviet countries. That is why Russian is probably the second most often used language after Hebrew.

Rozpocznę od czegoś osobistego. Wiele osób z którymi się spotykam w czasie moich podróży, także moi przyjaciele o rozmaitych wyznaniach i pochodzeniu etnicznym, zadają mi te pytania. Prawdę mówiąc, gdy odpowiadam, że pracuję w pomocy humanitarnej blisko Gazy, większość obcych mi ludzi myśli, że pomagam tylko Palestyńczykom. Co jednak może być zaskakujące, nie tylko oni potrzebują wsparcia z zewnątrz. Sderot jest nowym miastem na mapie Izraela, ulokowanym na pustyni Negev, w odległości około jednego kilometra od strefy Gazy. Do lat pięćdziesiątych teren ten należał do Arabów, którzy zostali zepchnięci do Gazy i wówczas rozpoczęła się imigracja Żydów perskich i kurdyjskich. Podczas swojej ponad sześćdziesięcioletniej historii, Sderot absorbowało imigrantów z północnej Afryki, Maroka i od lat dziewięćdziesiątych, z byłych państw sowieckich, więc rosyjski jest najprawdopodobniej drugim najczęśćiej używanym językiem, zaraz po hebrajskim.

The situation of this moderately calm city has dramatically changed during the Second Intifada in 2000, when Hamas and Islamic Jihad began to launch rockets into Israel. Sderot, the closest city, became quite naturally the nearest target for all the rockets. The statistics are mind-boggling and can easily be seen and compared on Infographic from the website of MFA, which shows the number of rockets launched at Israel before Operation Protective Edge (2014):

Sytuacja w tym umiarkowanie spokojnym mieście zmieniła się podczas Drugiej Intifady w 2000 roku, gdy Hamas i Islamski Dżihad zaczęły odpalać rakiety w stronę Izraela, a Sderot, jako najbliższe miasto, automatycznie stało się najbliższym celem ataków. Statystyki są zdumiewające i zostały przedstawione na infografikach na stronie MFA (Ministerstwa Spraw Zagranicznych Izraela). Tabela poniżej przedstawia liczbę rakiet wystrzeloną w stronę kraju przed Operacją Ochronny Brzeg (2014):

This number has been hardly increased during the Operation Protective Edge in the summer 2014. According to the Jerusalem Post, during 50 days of war with Hamas the armed groups in Gaza fired 4564 projectiles at Israel. The IDF answered by striking 5226 targets in Gaza. Impressive, isn't it? People around the world are somehow accustomed to the fact that 'there is a war'. 'There' means Israel. So let's translate it into other statistics, given by MFA:

Liczby te stanowczo wzrosły podczas Operacji Ochronny Brzeg latem 2014. Zgodnie z danymi przedstawionymi przez The Jerusalem Post, podczas 50 dni wojny z Hamasem, zbrojne grupy w Gazie wystrzeliły 4564 pociski w stronę Izraela, na co IDF odpowiedział 5226 uderzeniami w Gazę. Imponujące, nieprawdaż? W pewnym sensie ludzie na całym świecie są przyzwyczajeni do tego, że 'tam jest wojna'. 'Tam' znaczy w Izraelu. Przenieśmy to zatem na inne statystyki, także przedstawione na stronie MFA:

Not without reason is Sde'rot is called the 'capital city of shelters'. Even the bus stops have been changed into safe zones. Thanks to the system called Tzeva Adom, 'The Red Color', installed between 2005 and 2006 in Ashkelon, the citizens now know when rockets have been fired and they have approximately 15 seconds for the sprint to the nearest shelter. There is also a special, free smartphone application for the iOS and Android, warning people about the upcoming attacks.

Nie bez powodu Sderot jest nazywane 'światową stolicą schronów'. Nawet autobusy zostały zmienione w strefy bezpieczeńsgtwa. Dzięki systemowi zwanemu 'Kolor Czerwony', zainstalowanemu między 2005 a 2006 w Ashkelonie, mieszkańcy wiedzą kiedy rakieta została wystrzelona i że mają około 15 sekund na bieg do najbliższego schronu. Istnieje również darmowa aplikacja na smartfony ostrzegająca ludzi o nadchodzących atakach.

In this situation, the government system of social help does not cope with all needs of the Israeli citizens. This is because many of them made aliyah for economical, political, or other difficult personal reasons from the countries where they were born or from where they have moved. Terrorism is an expensive issue. According to date provided by IFCJ, each shelter costs around $10,000. In actuality, it is hard to invest in education and social help when the government spends around $150 million on bomb shelters (according to the Sderot Media Center) and this amount of money does not even include the cost of security equipment, the value of existed damages, etc. According to the Latet, the umbrella group of Israel's food organizations and Forbes Asia, Israel has the highest level of child poverty from OECD countries -- 28.5% and about 29.8% of the country's population live in a poverty.

W tej sytuacji, rządowy system pomocy społecznej nie jest w stanie poradzić sobie ze wszystkimi potrzebami obywateli Izraela. Naturalnie, jest to system naczyń połączonych i wojny nie są jedyną przyczyną dla której nie starczy pieniędzy. Prawdą jest to, że wiele osób zrobiło aliję z powodów politycznych lub ekonomicznych, w nadzieji, że w Izraelu z jakiegoś powodu powiedzie im się lepiej. Ale terroryzm jest drogim problemem. Zgodnie ze statystykami zapewnionymi przez IFCJ, koszt jednego schronu to około 10 tysięcy dolarów. Trudno także inwestować w edukację i pomoc społeczną gdy rząd wydaje łącznie około 150 milionów dolarów na same schrony przeciwbombowe (dane od Sderot Media Center), a przecież ta cena wciąż nie zawiera kosztów związanych z ekwipunkiem ochronnym, naprawą zniszczeń i innymi. Badania przeprowadzone przez Latet i Forbes Asia, Izrael ma największy poziom biedy wśród dzieci w krajach OECD, który wynosi 28,5 %, przy czym 29,8% społeczeństwa żyje w ubóstwie.

Photo taken in one of the shelters

Picture of Theodor Herzl, one of the fathers of modern, political Zionism

The Hands of Mercy organization cooperates with the Ministry of Welfare and Social Services and is supported somewhat by them, but the majority of their support comes from Private Sponsors around the world and other organizations, which support and cooperate with us.

Hands of Mercy has moved from Jerusalem to Sderot in 2009, during the operation Cast Lead. The activities of Hands of Mercy in Jerusalem began from hospital visits and meetings with wounded soldiers who suffered during military actions, as well as with their families. The founder of the organization, Yeshi Reinhardt, was a Vietnam veteran and knew how important is psychological support for those who have been exposured to the trauma of war. A group of four Americans, headed by Yeshi, came to Sderot, rented a greenfield site with a small house and huge mess all around, including a huge stack of rubble and garbage in a front of the building. They cleaned up the place themselves and prepared it for living and working. Everything that you see on the pictures of the place has been built and done by workers of Hands of Mercy, volunteers and others who have appeared at this place and saw their mission in bringing help to others.

Organizacja Hands of Mercy współpracuje z Ministerstwem Spraw Socjalnych i do pewnego stopnia jest przez nie wspierany, ale przeważająca część zebranych środków pochodzi od Prywatnych Sponsorów na całym świecie oraz innych organizacji współpracujących.

Hands of Mercy przeniosło się z Jerozolimy do Sderot w 2009 roku, podczas operacji Płynny Ołów. Działania organizacji rozpoczęły się od wizyt w szpitalach i spotkać z żołnierzami, którzy ucierpieli podczas wojny. Założyciel HoM, Yeshi Reinhardt, jest weteranem wojny w Wietnamie i doskonale zdawał i zdaje sobie sprawę jak ważne jest wsparcie psychologiczne dla tych, którzy zostali narażeni na wojenną traumę. Grupa czterech Amerykanów, prowadzona przez Yeshiego, przyjechała do Sderot i wynajęła działkę z niewielkim domem, za to ogromnym bałaganem wokół, włączając w to ogromną stertę śmieci i gruzu przed budynkiem. Następnie, własnymi rękami, przygotowali tę przestrzeń do życia i pracy. Wszystko, co można zobaczyć na zdjęciach, zostało zbudowane i zrobione przez pracowników i wolotariuszy HoM, którzy pojawili się w tym miejscu i zobaczyli swoją misję w pomaganiu innym.

Pictures of different shelters in Sderot:

Zdjęcia różnych schronów w Sderot: